Obaveštenje o donetom rešenju o davanju saglasnosti na Studiju o proceni uticaja projekta na životnu sredinu – rekonstrukcije radio-bazne stanice mobilne telefonije
18. januar 2024.
Aleksandar Đinđić pobednik manifestacije“Plivanje za Časni krst“ u Kuršumliji
23. januar 2024.
U parku Topličkog ustanka u petak 19. januara obeležena je 146. godišnjica Oslobođenja Kuršumlije od Turaka.
Svake godine na ovaj datum se okupe građani Kuršumlije kako bi odali počast poginulim junacima i da se pokaže kako Kuršumlija nije zaboravila svoje hrabre vojnike.
Nakon parastosa, minutom ćutanja odana je počast palim borcima u srpsko-turskom ratu. Na Spomenik oslobodiocima vence su položili pripadnici Vojske Srbije, predstavnici lokalne samouprave, predstavnici Turističke organizacije opštine Kuršumlija, Udruženje Gvozdeni puk Igrište i građani Kuršumlije.
Stihove pesme – „Tako je bilo gospodine“ Ljubice Miletić – recitovala je Miona Jablanović, učenica drugog razreda Gimnazije Kuršumlija.
Narod slobodarske Toplice i ustaničke Kosanice robovao je pod turskom vlašću 424 godine. Kada je obnovljena Kneževina Srbija ojačala, objavila je rat Turskoj 30. juna 1876. godine. Bio je to početak prvog srpsko-turskog rata u kome su vojne operacije srpskih kneževina, Srbije i Crne Gore, trajale četiri meseca, u cilju dovršenja oslobođenja i srpskog ujedinjenja.
Krajem 1877. i početkom 1878. godine u Kuršumliji i na okolnim visovima vodila se teška i krvava borba za oslobođenje i ovog dela srpske zemlje. Tokom avgusta i septembra 1876. godine Kruševački odred nije uspeo da ostvari prodor u pravcu Blaca i Kuršumlije, a operacije srpske vojske u Drugom srpsko-turskom ratu započete su 15. decembra 1877. godine. General Lešjanin naredio je Ibarskoj diviziji da zauzme Kuršumliju i strateške tačke – Samokovo i Prepolac.
Konačno oslobođenje Kuršumlije od viševekovnog turskog ropstva dogodilo se 19. januara 1878. godine, a srpske snage od 23. januara do 3. februara te godine pokušavale su da zauzmu Samokovo i u tim borbama izginulo je oko 800 srpskih vojnika.
Najvažniji zadatak svih nas je da negujemo i čuvamo istoriju i kulturu našeg grada, da ne zaboravimo sve važne trenutke koje su naši očevi i dedovi učinili za mir i slobodu ovog kraja – za sadašnje i generacije koje dolaze.
